تحلیلی بر وضعیت فقر شهری (مطالعه موردی: شهر مهاباد)

مساله فقر، نه تنها یکی از مهمترین مسائل جهان، بلکه یکی از مهمترین مسائل و مشکلات داخلی کلیه جوامع، چه ثروتمند و چه فقیر می‌باشد. طبق آمارهای ارائه شده، جوامع فقیر آسیا، افریقا وامریکای لاتین که حدود 60 درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند فقط در حدود 12 درصد درآمد جهان را  تصاحب کرده‌اند ولی باید توجه داشت که در خود جوامع ثروتمند هم مسأله فقر به صورت یک مسأله حاد اجتماعی و اقتصادی وجود دارد. همواره فقر به عنوان یک مسئله جهانی مطرح بوده است اما از اواخر دهه 70 و بویژه با شروع دهه 80 بدلیل پذیرش برنامة اصلاح ساختاری، آزادسازی و خصوصی‌سازی توسط بسیاری از کشورهای جهان فقر و حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر با شدت بیشتری مورد توجه قرار گرفت. توجه به مسئله فقر و فقرزدایی یک موضوع جهانی بود که ایران را نیز در برگرفت. بسیاری از اندیشمندان بر این گمان بوده و هستند که اجرای برنامه‌های اقتصادی، گروه‌های کم درآمدرا متأثر می‌سازد و فقر را افزایش می‌دهد. لذا با توجه به این مهم در این مقاله قصد داریم فقر را در سطح شهر مهاباد و تأثیر آن بر شهر و مدیریت شهری را بررسی کرده و به راهکارهای لازم در این زمینه اشاره نمائیم. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و پیمایشی (پرسشنامه‌ای) است و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه نشان می‌دهد، بخش عمده‌ای از ساکنین شهر مهاباد را اقشاری با وضعیت نامناسب اقتصادی تشکیل می‌دهند. براساس نتایج بدست آمده معضل بیکاری در شهر، ظرفیت‌های محدود تولیدی، ضعف پایه‌های اقتصادی شهر از جمله عواملی است که موجب توزیع ناموزون منابع و افزایش فقردر مهاباد گشته و در نتیجه نابرابری‌های اجتماعی را در این شهر افزایش داده است.